start zelfvergevingen alleen staan

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf enorm te veroordelen dat ik niet alleen kan of wil staan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te weigeren zelfverantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen reacties.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn reacties goed te praten met wat ik zie in de ander, en daarmee de rollen om te draaien.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn reacties goed te praten met wat ik zie in de ander, terwijl ik de situatie zelf gecreeerd heb, dus logisch dat ik zie wat er speelt in de ander; door dit zien in de ander misbruik ik de kennis en informatie die ik in me heb opgeslagen in en als de mind, ik gebruik deze kennis om de ander te willen veranderen dus feitelijk te dwingen is onderdrukken met mijn kennis en informatie, zonder zelf daadwerkelijk mijn eigen reacties te stoppen want dat is dan niet meer nodig als de ander verandert. Feitelijk wil ik zelf niets doen en dwing ik vanuit kennis en informatie de ander te veranderen en praat ik dit goed, God, door mijn 'inzicht' wat inzicht in mezelf als mind als geest is die de ander voor me moet oplossen; dus ik praat God door de Geest.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn inzicht op de ander te leggen en daarmee de ander te onderdrukken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te zien dat dit inzicht alleen over mijzelf gaat.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn inzicht op mezelf te leggen en daarmee mezelf te onderdrukken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik de ander help met mijn inzicht, terwijl ik de ander daarmee help in de hel, de hel van mijn informatie als de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik deze kennis en informatie ben gaan verzamelen en gebruiken als verdediging tegen de onderdrukking van de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat als dat wat ik zie in de ander 'waar' is, ik het wel mag zeggen, om op deze manier goed te praten dat ik zelf reageer van binnen, in plaats van in te zien dat wat er ook 'waar' is, het er niet toe doet; het is niet aan mij om de ander te veranderen, ik kan alleen mezelf veranderen en stoppen met mijn eigen reacties op de ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb trots te zijn op mijn inzicht op dat wat 'waar' is, en daarmee mezelf volledig te missen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dit inzicht in wat 'waar' is te willen gebruiken als zijnde therapeut, dus dat wat waar is wil ik geld mee verdienen, de waarheid gebruiken als handelswaar, in plaats van in te zien dat waarheid niet bestaat, ieder mens heeft zijn eigen waarheid en dit heeft al het misbruik tot gevolg want waarheid is in en als de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb anderen te veroordelen dat ze zichzelf niet in hun eigen woorden willen zien, terwijl ikzelf ook mijn woorden blijf projecteren op de ander en daarmee mezelf buiten mezelf leg, dus mezelf ledig, wat me snel beledigd maakt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb bang te zijn voor de mind van de ander die niet in zichzelf wil zien, dus bang voor mezelf die niet in mezelf wil zien.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een enorme 'vage' angst te ervaren voor het oordeel zonder echt te zien dat dit mijn eigen oordeel is; ik ben dus weg aan het rennen voor mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb weg te rennen voor mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb alleen staan te definieren als alleen wonen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een droombeeld te maken van alleen wonen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb alleen rust in mezelf te ervaren als ik alleen woon, aangezien er dan geen reacties getriggerd worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb alleen rust in mezelf te ervaren als ik alleen ben, alleen zonder andere mensen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb alleen te definieren als zonder andere mensen, wat inhoudt dat ik alleen al(l)een als zelf kan worden zonder andere mensen, waardoor ik alleen moet gaan wonen om al(l)een als zelf te kunnen worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik alleen al(l)een als zelf kan worden als ik alleen woon, waarmee ik mezelf juist isoleer van andere mensen, waardoor ik mezelf niet kan zien in mijn eigen reacties en dus niet al(l)een als zelf kan worden aangezien deze reacties in en als de mind blijven bestaan, en ik dus in en als de mind blijf bestaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb weerstand te ervaren tegen het al(l)een worden als zelf door het inzien en gelijk gaan staan aan mijn eigen reacties op het zien van mezelf in de ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf enorm te laten onderdrukken door mijn eigen reacties.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de gedachtes van de ander naar me toe te halen door te reageren op de gedachtes van de ander en ze daarmee als het ware 'eigen' te maken, om vervolgens boos te worden op de ander dat die mij beinvloedt met zijn/haar gedachtes en dit boos worden te valideren omdat ik denk dat de ander mij beinvloedt/manipuleert met zijn/haar gedachtes, terwijl mijn eigen reacties het enige zijn wat mij kan manipuleren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me te bemoeien met de ander z'n mind, waardoor ik mezelf enorm moe heb gemaakt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn fysiek uit te putten door me te bemoeien met gedachtes, gevoelens en emoties en te geloven dat de gedachtes, gevoelens en emoties van zowel de ander als mijzelf echt zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb verwarring te scheppen bij de ander en mezelf met mijn bemoeienissen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb controle te willen behouden met mijn bemoeienissen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet precies te zien waar ik zo bang voor ben dat ik zoveel controle moet uitoefenen in en als de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik het liefst alleen zou wonen in een klein huisje met tuin en dieren om me heen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik tevreden zou zijn met alleen natuur en dieren om me heen, terwijl ik dat 6 jaar gedaan heb en ook niet tevreden maar juist eenzaam was.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb ontevredenheid te ervaren onafhankelijk van de situatie waarin ik leef.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te veroordelen omdat ik constant ontevredenheid ervaar.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb eenzaam en alleen staan door elkaar te halen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat eenzaamheid me leidt naar alleen staan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb zoveel pijn te ervaren van mijn eigen reacties op de aanwezigheid van andere mensen in huis dat ik mezelf ben gaan isoleren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb angst te ervaren voor de mind van de ander als ik de backdoor sluit, aangezien ik dan niet meer weg kan als de ander mij gaat manipuleren, in plaats van in te zien dat de ander mij niet kan manipuleren, alleen ikzelf als de mind kan mijzelf manipuleren met mijn eigen reacties.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb bang te zijn dat de ander mij gaat manipuleren, en om dit te voorkomen controleer ik de ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te zien waar ik-zelf manipuleer.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te zien dat leven in en als de mind altijd manipulatie inhoudt, dus ik manipuleer mezelf en de ander op ieder moment dat ik leef in en als de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de ander en mezelf te bevoelen en betasten (manipuleren) in en als de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het interessant te vinden te onderzoeken (bevoelen en betasten) in en als de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een emotie van walging te ervaren bij het betast worden in en als de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te zien dat mijn projecties in en als de mind op de ander altijd twijfel kunnen veroorzaken bij de ander als de ander niet ziet dat ik over mezelf praat.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb twijfel in mezelf te laten ontstaan door de woorden van een ander, door niet te zien dat die woorden over die ander gaan en niet over mij.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn reacties op de woorden van de ander voor 'waar' aan te nemen, waardoor ik ben gaan geloven dat de woorden van de ander over mij gaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat mijn reacties echt zijn en iets zeggen over wie ik ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat mijn reacties echt zijn en iets zeggen over wie de ander is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn reacties niet te kunnen stoppen terwijl ik weet dat de woorden van de ander over die ander zelf gaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb zo'n weerstand te ervaren van/in mijn eigen reacties dat ik er keer op keer van wegloop.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb zo'n weerstand van/in mezelf te ervaren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb constant van mezelf weg te lopen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de ander niet te vertrouwen, in plaats van in te zien dat ik dan dus mezelf niet vertrouw.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf niet te vertrouwen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb niet te weten wat zelf-vertrouwen is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de mind, met name het gevoel, te vertrouwen en dit te definieren als zelfvertrouwen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb als mezelf als mind een emotie van verraad te ervaren door mezelf als mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik zelf als zelf verraden kan worden; verraad vindt altijd plaats in en als de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb met het verraad in en als de mind mijzelf en de ander als leven te onderdrukken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb altijd gelijk te willen hebben om de ervaring van ongelijkheid in mezelf te compenceren, zonder in te zien dat met dit gelijk willen hebben ik de ongelijkheid in en als mezelf in stand houd en dus constant gelijk wil blijven hebben om deze ervaring van ongelijkheid te compenceren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat deze ervaring van ongelijkheid echt is en door hierin te blijven geloven blijf ik mezelf verongelijken.