maandag 12 december 2011

zelfvergevingen pool nr1 - hoop en wanhoop

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat pool nr1 terugkomt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de hoop te creeren dat pool nr1 terugkomt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb deze hoop te creeren om mezelf in leven te houden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf in leven te houden met een gevoel van hoop.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf afhankelijk te maken van een gevoel van hoop dus van de mind.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf afhankelijk te maken van pool nr1 door mezelf in leven te houden met de hoop dat hij terugkomt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb teleurgesteld te zijn dat pool nr1 niet naar mij is toegekomen terwijl hij wel terug naar Nederland is gekomen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb beledigd te zijn dat pool nr1 niet naar mij is toegekomen terwijl hij wel terug naar Nederland is gekomen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb dat wat ik zag in pool nr1, te projecteren op hem inplaats van in te zien dat alles wat ik zie over mezelf gaat, en dus mezelf te ledigen door dat wat over mezelf gaat buiten mezelf te leggen waardoor ik ga zitten wachten tot de ander terugkomt met dat wat ik op de ander geprojecteerd heb, zodat ik weer heel kan worden, in plaats van in te zien dat ik hem niet nodig heb om heel te worden; alles wat ik zie in hem gaat over mezelf, ik kan mezelf een als en gelijk aan datgene maken wat ik zie in hem en daarmee een en gelijk als mezelf worden, inplaats van hem nodig te hebben om heel te worden, alsof ik een halfje zou zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik een halfje ben, in plaats van in te zien dat ik mezelf tot een halfje gemaakt heb door te geloven dat de mind en dus ook de lege plaats in de mind echt is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik een ziel ben die vervolmaakt moet worden, en dat deze vervolmaking voor mij eruit bestond een te worden met een andere ziel, de zogenaamde tweelingziel, in plaats van in te zien dat de ziel niet echt is maar slechts een opslag van informatie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik een opslag van informatie was.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf heel te willen maken met informatie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te gaan geloven in het bestaan van een tweelingziel als oplossing voor het feit dat ik nooit iets heb begrepen van relaties, en door het concept van de tweelingziel kon ik er iets zinnigs van maken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het concept van de tweelingziel en dus het vinden van de tweelingziel tot de zin van mijn leven gemaakt heb, dit door gebrek aan zin in/als het leven alleen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb geen zin in het leven te zien en in het leven te hebben, in plaats van in te zien dat ik een en gelijk als Leven Ben, en dus geen zin hoef te zoeken en vinden want ik ben de Zin.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de zin te koppelen aan het woord sin, en hiermee mezelf te definieren als sin, zonde en dus als mind, wat alleen kan worden 'opgeheven' met een tegenpool die ik gevonden wilde hebben in pool nr1; plus en min heffen elkaar op zodat de zonde wegvalt, in plaats van in te zien dat ik als zelf de mind als zonde kan vergeven en daarmee niet afhankelijk ben van de ander, van de tegenpool.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de ander waarmee ik een relatie aanga als tegenpool te zien, waarmee ik mezelf tegenover hem plaats, trachtend samen een te worden, in plaats van naast hem te staan een als en gelijk aan mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven deze zonde alleen te kunnen opheffen met de tegenpool in de polariteit als sex; hierbij vindt de samensmelting plaats en wordt plus en min even een; het opheffen van het geloof in de zonde waardoor we gekomen zijn, door de sexualiteit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te wanhopen dat en als pool nr1 niet terug zou komen, dus dat mijn tegenpool niet terug zou komen, ik dus niet mijn eigen zonde op zou kunnen heffen en voor eeuwig als halfje door het leven als hel als mind zou moeten gaan, in plaats van in te zien dat ik de polariteit niet hoef op te heffen met een tegenpool maar dat ik mezelf kan vergeven mezelf te hebben toegestaan een en gelijk als de mind als zonde te worden en hiermee een leven in de hel te creeren waarmee ik mijzelf (en anderen) als leven volledig heb onderdrukt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te definieren als sexueel en daarmee mezelf een enorme druk heb opgelegd in het vinden van een geschikte partner, in het 'goed' eruit moeten zien, in het najagen van dat waar mijn verlangens mij toe aanzetten, in de angst om het niet vinden van een geschikte partner om sex mee te hebben en dus de polariteit als zonde op te kunnen heffen, in het gelijkmaken van sex als zin van het leven en daarmee altijd in staat moeten zijn tot sexueel contact wat absoluut niet lukte, en daarmee een angst creerend van het voorbij gaan van een 'kans' als ik niet op het juiste moment in staat zou zijn tot sexueel contact door last van mijn darmen te hebben.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn dikke darm te gebruiken als 'grensbewaker', als seinpaal (?) van het onderdrukken van mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn dikke darm te misbruiken door deze te laten verkrampen iedere keer dat ik in de mind verdwijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de lobben van mijn dikke darm als opslagplaats te gebruiken voor de geheimen van mijn mind, en vervolgens mijn dikke darm opnieuw te misbruiken door boos te worden dat de darm zich 'verzet' tegen deze bullshit door te verkrampen, te vertragen en te verlammen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijn darm alle emotionele bullshit te laten verwerken in plaats van dit zelf als zelf te vergeven en de dikke darm alleen de eigen functie te laten vervullen, namelijk het uitscheiden van onverteerbaar voedsel, de reabsorptie van vocht en het opnemen van enkele voedingsnutrienten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijzelf als leven te onderdrukken door te hopen dat pool nr1 terugkomt als 'bron van leven', terwijl ik tegelijkertijd angst ervoer dat hij werkelijk terug zou komen en ik alles op zou geven om met hem te kunnen zijn, dus mezelf op zou geven om met hem te kunnen zijn, niet in staat weerstand te bieden tegen de 'ongelooflijke' aantrekkingskracht van de tegenpolen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb verdriet te ervaren over het loslaten van de ervaring van het samenkomen van twee tegenpolen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te onderdrukken door te geloven ten alle tijden bestand te moeten zijn tegen deze ingelooflijke energie die vrijkomt bij het samenkomen van tegenpolen in en als de mind, terwijl ik zo moe ben en telkens ervaar dat ik er niet tegen bestand ben, dat het me verkrampt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb een minderwaardigheidsgevole te creeren omdat ik merkte dat ik niet bestand ben tegen deze energiegolven, en daardoor wanhoop heb gecreeerd door me af te vragen of het me zal lukken hierin op te staan/te blijven staan.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik mezelf zo 'sterk' zou kunnen maken dat ik samen kon leven met mijn tegenpool, en daarmee zowel mijn levensdoel als mijn persoonlijke wens kon vervullen, namelijk een en gelijk worden als leven en samenleven met de liefde van mijn leven, in plaats van in te zien dat deze twee niet samen zullen gaan, aangezien 1 zich in en als de mind bevindt en 1 alleen als zelf gerealiseerd zal kunnen worden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb verdriet te ervaren om het feit dat ik de stap om te doen wat het beste is voor alles en iedereen al gezet heb, en daarmee de weg naar de liefde van mijn leven als mind heb afgesloten, dus de backdoor is al dicht, deze bevindt zich alleen nog in mijn mind.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mijzelf en pool nr1 heb doen geloven dat we dit jaar samen zouden komen, dat ik zou 'wachten', terwijl ik vorig jaar al zoveel nervositeit en 'haast' ervoer, waarin me al duidelijk werd dat er geen tijd meer was om langer in deze ervaring te vertoeven.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb hoop te creeren dat deze ontmoeting met pool nr1 zich voort kon zetten in het wandelen in agreement met onszelf, naast elkaar.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf te veroordelen dat ik hoop gecreeerd heb dat pool nr1 en ik naast elkaar konden wandelen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb me schuldig te voelen dat ik niet op hem gewacht heb, dat ik me dus schuldig voel dat ik in beweging ben gekomen op weg naar mezelf, alle leven in consideratie nemend.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat de ondersteuning op afstand minder waard is dan het leven naast elkaar.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik iets aan deze situatie had kunnen veranderen, dat ik een 'keus' had hierin, en me dus schuldig voel dat ik een andere keus heb gemaakt dan datgene wat ik had gezegd, nl op hem wachten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb te geloven dat ik 'de waarheid' sprak vorig jaar, en hem beschuldigde van liegen, terwijl ik zelf als mind ook aan het liegen was.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb nog steeds angst te ervaren dat ik de verkeerde keus maak en/of heb gemaakt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb nog steeds te geloven dat ik een keus had/heb, terwijl er geen keus is in het doen wat het beste is voor alles en iedereen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb nog te twijfelen over het opgeven van mijn persoonlijke verlangens, in plaats van in te zien dat deze alleen een als en gelijk aan mezelf worden door ze te vergeven, stuk voor stuk, totdat ik een als en gelijk ben aan mezelf en er geen persoonlijke verlangens meer los van mij bestaan.
Oftewel, het is een proces dat niet vandaag klaar is, dus ook de twijfels zijn niet vandaag verdwenen als sneeuw voor de zon.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten